جاذبه های گردشگری

دریاچه سراوان - رشت

دریاچه سراوان - رشت

دریاچه سراوان جاذبه بکر پارک جنگلی سراوان و از جاهای دیدنی رشت در نزدیکی شهر است. این دریاچه در سمت چپ ورودی فاز دوی پارک جنگلی سراوان قرار دارد و منظره زیبای آن جلوه‌ای خاص به این پارک جنگلی بخشیده است. در نگاه اول بسیاری از گردشگران تصور می‌کنند که چمنزاری گسترده در مقابلشان قرار دارد؛ اما این‌طور نیست. خزه‌های حاصل از رطوبت محیط و نوعی آفت در درختان منطقه، با پوششی سبز سراسر دریاچه را پوشانده‌اند. پوشش سبز روی دریاچه، مرداب سراوان را به یکی از پرطرفدارترین جاذبه‌های گیلان، تبدیل کرده است. دریاچه سراوان و پارک جنگلی اطراف آن جاده‌ای مناسب و فاصله‌ای نزدیک تا شهر رشت دارند که این مطلب نیز تاثیر بیشتری بر محبوبیت این منطقه گذاشته است. دریاچه و پارک جنگلی سراوان در جنگلی به مساحت ۱, ۴۸۷ هکتار قرار گرفته‌اند که ۲۱۰ هکتار آن حفاظت شده است. سایر بخش‌های جنگل سراوان برای تفرج در این منطقه بسیار مناسب هستند. پارک جنگلی سراوان در گستره طولی ۷,۶۰۰ کیلومتر با عرض شرقی-غربی دو کیلومتر قرار دارد و در سال ۱۳۷۰ این قسمت را به‌منظور بهره‌برداری با عنوان پارک جنگلی، از جنگل سراوان جدا کردند.

1402-06-19 14:40 مشاهده مقاله
سعدیه - شیراز

سعدیه - شیراز

آرامگاه سعدی یکی از مشهورترین جاهای دیدنی شیراز به شمار می‌رود و همیشه مورد توجه ادب‌دوستان و اهالی شعر بوده است. حال و هوای خاص این مجموعه برای هر گردشگری جذابیت دارد و بنای منحصر‌به‌فرد آن با ترکیبی از معماری قدیم و جدید، ستون‌های افراشته و کاشی‌های لاجوردی، دل هر بیننده‌ای را می‌برد. این مکان که در زمان حیات محل زندگی سعدی بود، پس از مرگ وی تبدیل به مقبره او می‌شود. پس از فرازو‌نشیب در طول تاریخ، آرامگاه سعدی در نهایت به‌شکل امروزی آن می‌رسد، تصویری که پیشتر روی سکه‌های ۵۰ ریالی و بعدها روی اسکناس‌های ۱۰۰ هزار ریالی نقش بست. مشرف (شرف) الدین مصلح شیرازی معروف به سعدی شیرازی، شاعر و نویسنده توانمند ایرانی قرن هفتم هجری قمری بوده است. در برخی مراجع تاریخ تولد سعدی سال ۵۸۵ هجری قمری آورده شده است و در برخی دیگر ۶۰۶. سال وفات سعدی را نیز در بیشتر مراجع ۶۹۱ هجری قمری ذکر کرده‌اند. او در خانواده‌ای به دنیا آمد که همگی از علمای دینی بوده‌اند: مرا معلم عشق تو شاعری آموخت همه قبیله من عالمان دین بودند سعدی در شیراز زاده شد. وی کودکی بیش نبود که پدرش درگذشت و مادرش کازرونی بود. در دوران کودکی با علاقه زیاد به مکتب می‌رفت و مقدمات دانش را می‌آموخت. هنگام نوجوانی به پژوهش، دین و دانش علاقه فراوانی نشان داد. اوضاع نابسامان ایران در پایان دوران سلطان محمد خوارزمشاه و به‌ ویژه حمله سلطان غیاث‌الدین خوارزمشاه، برادر جلال‌الدین خوارزمشاه به شیراز (در سال ۶۲۷ هجری قمری)، سعدی را که هوایی جز به‌دست‌آوردن دانش در سر نداشت، بر آن داشت تا شیراز را ترک کند. سعدی جهانگردی خود را در سال ۱۱۲۶ میلادی آغاز کرد و به شهرهای مختلف خاور نزدیک و خاورمیانه، هندوستان، حبشه، مصر و شمال آفریقا سفر کرد. این جهانگردی به روایتی سی سال به طول انجامید. حکایت‌هایی که سعدی در گلستان و بوستان آورده‌ است، نگرش و بینش او را نمایان می‌کند. وی در مدرسه نظامیه بغداد دانش‌آموخته‌ بود و در آنجا حقوق و مستمری می‌دادند. در سفرها نیز سختی بسیار کشید. او خود در گلستان گفته‌ است که پایش برهنه بود و پاپوشی نداشت و دلتنگ به جامع کوفه درآمد و یکی را دید که پای نداشت؛ پس سپاس نعمت خدایی بداشت و بر بی‌کفشی صبر کرد. آن‌طور که از روایت بوستان برمی‌آید، وقتی در هند بود، سازکار بتی را کشف کرد و برهمنی را که در آنجا نهان بود، در چاله انداخت و کشت. وی در بوستان، این روش را در برابر همه فریبکاران توصیه کرده‌ است. حکایات سعدی عموما پندآموز است. سعدی، ایمان را مایه تسلیت می‌دانست و راه التیام زخم‌های زندگی را محبت و دوستی قلمداد می‌کرد. علت عمر دراز سعدی نیز ایمان قوی او بود.

1402-06-19 10:48 مشاهده مقاله
باغ ارم - شیراز

باغ ارم - شیراز

هنوز دقیق مشخص نیست که چه کسی باغ ارم را برای اولین بار بنا کرده و به همین دلیل تاریخ ساخت دقیقی برای آن ثبت نشده است. تنها سند موجود در رابطه با باغ ارم نام بردن از آن در چند سفرنامه است که بر اساس آن‌ها می‌توان قدمت آن را حداقل به قرن‌های دهم و یازدهم هجری نسبت داد. علاوه بر این، تاریخ ساخت این باغ را دوره سلجوقی می‌دانند؛ زیرا در آن روزگار، اتابک قراچه، حکمران فارس، اقدام به ساخت باغ تخت و چند باغ دیگر در شیراز کرده بود و ممکن است این باغ نیز به درخواست وی ساخته شده باشد. باغ ارم در دوران آل اینجو و آل مظفر و گورکانیان وجود داشته است؛ هرچند هیچ اطلاعاتی راجع به آن وجود ندارد؛ به غیر از یکی از غزلیات حافظ که از روی آن می‌توان فهمید آل اینجو اختیار باغ را در دست داشته‌اند. در ادامه باغ ارم به تصرف سلاطین آل مظفر درمی‌آید. اطلاع دقیقی از وضعیت باغ در دوران صفوی نیست و فقط در نوشته‌های جهانگردان خارجی به آبادی و شکوه باغ‌های آن دوران اشاره شده است. در هر صورت از صفویه به بعد، همه باغ‌های ایران من‌جمله باغ‌های شیراز توسعه و رونق پیدا می‌کنند و باغ ارم مرمت می‌شود. پارکی سرسبزپیاده رویی با چند عابر در کنار فضای مملو از درختپارکی با انواع و اقسام درختانبرکه ای در وسط باغی سبز از اواخر دوران زندیه حدود ۷۵ سال باغ در اختیار سران ایل قشقائی بود و از آن به‌عنوان مقر فرمانروایی خود استفاده می‌کردند و عمارتی در این باغ ساختند. پس از آن در زمان ناصرالدین شاه هم پایه‌ عمارت دیگری در باغ نهاده می‌شود که ساخت آن چندین سال طول می‌کشد. طبق شواهد، ساختمان اصلی باغ تا دوران ناصرالدین شاه قاجار وجود داشت و زمانی که حاج نصیرالملک شیرازی باغ را خریداری می‌کند، ظاهرا بر اساس آن، عمارت فعلی باغ را می‌سازد. ابوالقاسم خان نصیرالملک، داماد و خواهرزاده او، تزیینات بنا و برخی نقاط نیمه کاره را تکمیل می‌کند. کتیبه‌ای از سنگ مرمر در بالای سر در ورودی شمال شرقی باغ وجود دارد که با خط نستعلیق روی آن نوشته شده است: ۶ کتیبه سنگی نیز در نمای شرقی ساختمان دیده می‌شود که تاریخ‌های مختلفی دارند و نام نصیرالملک در آن‌ها به چشم می‌خورد. در نهایت باغ ارم به مالکیت همسر شاه پهلوی درمی‌آید که آن را به دانشگاه شیراز واگذار می‌کند و برای کاخ پذیرایی به کار می‌رود. از آنجا که ساختمان باغ در اثر عوامل طبیعی مخروبه شده بود، در فاصله سال‌های ۱۳۴۵ تا ۱۳۵۰ تعمیرات اساسی روی آن انجام و یک دیوار سنگی با نرده آهنی به‌جای دیوار باغ احداث می‌شود؛ ضمن اینکه مرمت تزیینات بخش‌های مختلف نظیر آینه‌کاری و نقاشی‌های سقف اتاق‌ها و ایوان‌ها در دستور کار قرار می‌گیرد. علاوه بر بازسازی محوطه باغ که مخروبه شده بود، زمین بسیار بزرگی به باغ ارم اضافه می‌شود.

1402-06-18 13:11 مشاهده مقاله