باغ ارم - شیراز

هنوز دقیق مشخص نیست که چه کسی باغ ارم را برای اولین بار بنا کرده و به همین دلیل تاریخ ساخت دقیقی برای آن ثبت نشده است. تنها سند موجود در رابطه با باغ ارم نام بردن از آن در چند سفرنامه است که بر اساس آن‌ها می‌توان قدمت آن را حداقل به قرن‌های دهم و یازدهم هجری نسبت داد.

علاوه بر این، تاریخ ساخت این باغ را دوره سلجوقی می‌دانند؛ زیرا در آن روزگار، اتابک قراچه، حکمران فارس، اقدام به ساخت باغ تخت و چند باغ دیگر در شیراز کرده بود و ممکن است این باغ نیز به درخواست وی ساخته شده باشد. باغ ارم در دوران آل اینجو و آل مظفر و گورکانیان وجود داشته است؛ هرچند هیچ اطلاعاتی راجع به آن وجود ندارد؛ به غیر از یکی از غزلیات حافظ که از روی آن می‌توان فهمید آل اینجو اختیار باغ را در دست داشته‌اند.

در ادامه باغ ارم به تصرف سلاطین آل مظفر درمی‌آید. اطلاع دقیقی از وضعیت باغ در دوران صفوی نیست و فقط در نوشته‌های جهانگردان خارجی به آبادی و شکوه باغ‌های آن دوران اشاره شده است. در هر صورت از صفویه به بعد، همه باغ‌های ایران من‌جمله باغ‌های شیراز توسعه و رونق پیدا می‌کنند و باغ ارم مرمت می‌شود.

پارکی سرسبزپیاده رویی با چند عابر در کنار فضای مملو از درختپارکی با انواع و اقسام درختانبرکه ای در وسط باغی سبز

از اواخر دوران زندیه حدود ۷۵ سال باغ در اختیار سران ایل قشقائی بود و از آن به‌عنوان مقر فرمانروایی خود استفاده می‌کردند و عمارتی در این باغ ساختند. پس از آن در زمان ناصرالدین شاه هم پایه‌ عمارت دیگری در باغ نهاده می‌شود که ساخت آن چندین سال طول می‌کشد. طبق شواهد، ساختمان اصلی باغ تا دوران ناصرالدین شاه قاجار وجود داشت و زمانی که حاج نصیرالملک شیرازی باغ را خریداری می‌کند، ظاهرا بر اساس آن، عمارت فعلی باغ را می‌سازد.

ابوالقاسم خان نصیرالملک، داماد و خواهرزاده او، تزیینات بنا و برخی نقاط نیمه کاره را تکمیل می‌کند. کتیبه‌ای از سنگ مرمر در بالای سر در ورودی شمال شرقی باغ وجود دارد که با خط نستعلیق روی آن نوشته شده است:

۶ کتیبه سنگی نیز در نمای شرقی ساختمان دیده می‌شود که تاریخ‌های مختلفی دارند و نام نصیرالملک در آن‌ها به چشم می‌خورد.

در نهایت باغ ارم به مالکیت همسر شاه پهلوی درمی‌آید که آن را به دانشگاه شیراز واگذار می‌کند و برای کاخ پذیرایی به کار می‌رود. از آنجا که ساختمان باغ در اثر عوامل طبیعی مخروبه شده بود، در فاصله سال‌های ۱۳۴۵ تا ۱۳۵۰ تعمیرات اساسی روی آن انجام و یک دیوار سنگی با نرده آهنی به‌جای دیوار باغ احداث می‌شود؛ ضمن اینکه مرمت تزیینات بخش‌های مختلف نظیر آینه‌کاری و نقاشی‌های سقف اتاق‌ها و ایوان‌ها در دستور کار قرار می‌گیرد. علاوه بر بازسازی محوطه باغ که مخروبه شده بود، زمین بسیار بزرگی به باغ ارم اضافه می‌شود.

معماری باغ ارم

باغ ارم از زمینی مستطیلی شکل تشکیل شده است که دورتادور آن را دیوار گلی پوشانده بود؛ اما اکنون نرده‌ها جای آن دیوارها را گرفته‌اند. معماران این باغ به‌منظور از بین بردن شیبی که از بخش غربی به شرقی وجود داشت، در بخش‌های مختلف آن پله‌هایی را تعبیه کرده بودند. ساختمان‌‌های اصلی را می‌توان در بخش غربی باغ مشاهده کرد که شامل یک عمارت اصلی و اندرونی می‌شوند و جالب اینکه ارتفاع‌شان بیشتر از سایر نقاط باغ است.

استخر زیبایی در کنار ساختمان اصلی این باغ وجود دارد که مساحتش به ۳۳۵ متر و عمق آن به نیم متر می‌رسد و در ساخت آن از چندین تخته سنگ بزرگ استفاده شده است که گفته می‌شود قدمت آن‌ها به دوران جانی خان ایلخان می‌رسد. ظاهرا عمق این استخر در گذشته بیشتر بوده؛ هرچند پس از ترمیم به عمق فعلی کاهش یافته است. چهار نخل زیبا در چهار گوشه آن، جذابیتی دوچندان به استخر بخشیده‌اند و تصویر بنا را می‌توان در آب آن مشاهده کرد. اگر به این باغ بروید، جوی آبی را می‌بینید که در امتداد این استخر جریان دارد. این آب پس از عبور از حوض کوچک تالار حوضخانه، به استخر و سپس جوی‌های اطراف آن وارد می‌شود که در ادامه در اطراف باغچه‌های باغ جریان می‌یابد.

درهای ورودی باغ ارم به طرف شمال و بلوار ارم هستند، اضلاع دیگر آن به بلوار آسیاب سه‌تایی، خانه‌های مسکونی و باغ‌های دیگر محدود می‌شوند.

منبع تامین آب باغ ارم

مبدا مسیر گردش آب در باغ ارم، از استخر جلوی عمارت اصلی است. آب این استخر تا حد زیادی از قنات نهر اعظم تامین می‌شود که بزرگ‌ترین منبع آب در شیراز است و برای تامین آب بسیاری از باغ‌ها از همین قنات استفاده می‌کنند. ضمن اینکه دو چاه آب در این باغ حفر شده است که برای آبیاری گل‌ها به کار می‌رود.

پوشش گیاهی باغ ارم

تنوع گیاهی باغ ارم به حدی زیاد است که گیاهان بسیاری از گوشه‌وکنار دنیا در آن به چشم می‌خورد و هر بازدیدکننده‌ای را به این فکر می‌اندازد که در نمایشگاهی از انواع گل‌ و گیاه حضور دارد. همین تنوع گونه‌های گیاهی و گل‌های زینتی باعث شده‌اند که به‌منظور گسترش آموزش و پژوهش علوم گیاهی، از اینجا به‌عنوان باغ گیاه‌شناسی دانشگاه شیراز استفاده شود.

گیاهان تزیینی باغ هم کم نیستند؛ به‌خصوص گل‌های رز ضلع غرب و شمال غربی که زیبایی و طراوت خاصی به آن بخشیده‌اند. تنوع و تعدد گل‌های رز این باغ به حدود ۲۰۰ گونه می‌رسد. گل‌های طاووسی، سنبل درختی، ژاله، شب بو، نسترن، یاس زرد، میخک، میمون، بنفشه، آهار، اطلسی، آلاله، گل ساعت، نیلوفر، شاه پسند، شیپوری و داوودی سایر گل‌های باغ ارم را تشکیل می‌دهند.

از درختان این باغ می‌توان به درخت گردو، بادام، سیب، خرمالو، نارنج، انار، ازگیل و گلابی اشاره کرد. درختان غیرمثمر همچون کاج، اکالیپتوس، زبان گنجشک، افرا، سروناز، ارغوان، سپیدار، بید مجنون و بید مشک نیز زیبایی دوچندانی به باغ ارم داده‌اند.